25-03-2019: Vandaag was een uiterst drukke dag. De eerste cursusdag is steeds opnieuw een dag van begroetingen, herhalen, wennen aan het Franse dialect en vooral aan de omstandigheden: lawaai, veel mensen en huilende kinderen en dit alles in een ontstellende warmte zonder airco.
Begonnen zijn we met meekijken in de Moungali-kliniek in Brazzaville. Het valt altijd tegen wat onze lokale collega’s er van bakken. Maar beseft wordt ook dat zij hun werk in uitzonderlijke omstandigheden moeten doen. Behandelruimten zonder hulpmiddelen. Dus geven we feedback op een positieve manier. We geven aan wat er scheelt aan de contactname naar ouders toe, de positionering van de kinderen. Moeilijk is het wel. Immers ieder kind is anders. Onze collega’s in Congo moeten weten dat het behandelen van kinderen niet een herhaling van steeds hetzelfde kunstje is.
Vandaag konden we veel
bepreken. Eerst vanmiddag met de hoofden van klinieken en met de beleidsmakers van de Congolese overheid. Maar we moeten oppassen. Er zijn lange tenen. Dus niet op trappen, voorzichtig zijn en rekening houden met de Afrikaanse waarden. Hoe kunnen we hen in de juiste richting masseren? Al met al een positieve dag. Morgen weer zo een?
26 maart: Vandaag op bezoek geweest in een kliniek in een buitenwijk van de hoofdstad Brazzaville, de wijk en de kliniek dragen dezelfde naam: Ouenze. Vorig jaar brachten we er ook een bezoek en was het best deprimerend omdat het een erbarmelijke ruimte is, veel vuil en schimmels en kapotte hulpmiddelen. Een klein gebouw met lage plafonds en vreselijk veel mensen, waaronder vele kinderen. Nu was er speciaal voor de CP-kinderen een aparte ruimte ingericht, waardoor het veel rustiger oogde. Een oefenmat op de grond en wat krukjes. Alleen een beetje speelgoed ontbreekt, daar gaan we later deze week nog wat aan doen door zelf wat voorbeeldjes te maken van waardevol restmateriaal.
Vervolgens waren we rond 11:00 uur weer op onze vertrouwde werkplek, namelijk de École des Jeunes Sourds (de school voor jongen doven). We stimuleerden onze lokale collega’s om de door ons ingeseinde kinderen te onderzoeken en te behandelen en hun ouders van adviezen te voorzien voor thuis. Intussen kregen we bezoek van de hoogste baas van het ministerie, de directeur-generaal Christian Mabiala, die een kijkje kwam nemen. We zijn blij met zijn bezoek. Hij kon kennisnemen van ons werk en de vele tekortkomingen in de diverse centra. Later in de week gaan we er met hem over praten.
In de middag was een bijeenkomst van ouders gepland. Zij werden door twee Congolese collega’s gestimuleerd om hun zegje te doen over de aangeboden behandelingen voor hun kinderen. We willen stimuleren dat ouders bijeenkomen in een oudervereniging omdat alleen zij de échte belanghebbenden zijn van een verbeterde zorg voor hun CP- kinderen. Het was een boeiende dag in moeilijke omstandigheden: geen airco dus heel, heel warm!
27 maart : Vandaag is kliniek nummer drie aan de beurt voor een bezoek van ons neuro-team: Bakongo. De kliniek ligt op een terrein van een school te midden van een échte volkswijk, dicht bij de grote lokale markt van Brazzaville. Ook hier zijn veranderingen merkbaar: meer ruimte, rust en aandacht voor behandeling van het (jonge) CP-kind. Maar ook hier ontbreekt het aan matjes en aan eenvoudige speeltjes om de kinderen uit te lokken. Duidelijk is dat de slechte economische omstandigheden van het land ook de kliniek parten speelt.
Verder in de École des Jeunes Sourds, onze ‘vaste stek’ als het gaat om cursussen. Zoals gewoonlijk zijn de deelnemers geïnteresseerd en ontstaan veelal discussies over de gepresenteerde onderwerpen. Later op de middag volgt de klapper: we worden geïnterviewd voor een goed beluisterd radioprogramma in Congo. Spannend, want er zijn pittige vragen! Gelukkig kennen de meeste van ons behoorlijk Frans. Maar vooral de aanwezigheid van enkele zeer gemotiveerde Congolese collega’s geeft een geweldige swung aan deze belangrijke pr-gebeurtenis. Het is zó belangrijk voor alle ouders van CP-kinderen in Congo, te weten dat er mogelijkheden zijn voor hun kinderen op het gebied van behandeling en advisering. Eigenlijk het doel waarvoor we hier zijn.
